Door dit gedrag te gaan observeren, bleek dat ze dit vooral deed op momenten als het niet goed ging met Evelien of vlak ervoor. Ook kon ze goed schakelen; want hoe leuk ze mensen ook vindt, zodra er iets met Evelien is, heeft ze alleen nog maar aandacht voor haar.

Lux is een enorme knuffelkont, maar ook een hond met een eigen mening. Wat niet altijd even gemakkelijk was. En ondanks dat het gedrag wat Lux liet zien niet altijd wenselijk was, gaf het wel een hoop informatie. Evelien vond het best lastig om Lux te begrenzen, ze wilde niet dat dit ten koste ging van de band. Door Lux zich gezien en gehoord te laten voelen en daarbij veel te oefenen en Lux in sommige dingen te begrenzen, lukte het om het gedrag om te buigen. Hierdoor kwam er meer rust, vertrouwen en samenwerking.

Grenzen aangeven
Ook leerde Lux aan Evelien haar grenzen beter aan te geven. Lux heeft het nodig dat wat Evelien zegt, doet en uitstraalt congruent is. Tevens kon Lux haar enorm uitnodigen om mee te helpen. Zo gaf ze de telefoon of het touwtje aan, zodat Lux soms alleen haar mond open hoefde te doen. Evelien staat ondanks alles altijd klaar voor een ander en is altijd bereid om een ander te helpen. Mooi hoe Evelien en Lux als team groeiden.

Ontstaan van teamtaken
Langzaam kregen de teamtaken meer vorm. Door veel te oefenen in de context, is Lux de dingen aan elkaar gaan koppelen. Gaat het niet goed met Evelien, dan staat ze al paraat om haar vriend te zoeken, om medicatie te pakken of een dekentje te brengen. Evelien houdt veel rekening met Lux. Vind ze iets geen geschikte plek voor Lux? Of vindt ze dat de situatie teveel van Lux vraagt? Dan laat ze haar thuis. Maar ook Lux geeft duidelijk aan als iets niet goed is voor Evelien. Daardoor zijn al veel onprettige situaties voorkomen.