Volgens onderzoek ervaart 40% van de mensen met een assistentiehond problemen bij toegang tot publieke ruimten. Aanleiding voor D66-kamerlid Vera Bergkamp om de minister vragen te stellen.

De minister zegt in haar antwoord ‘voorop te stellen dat het belang van assistentiehonden voor mensen die daarvan gebruik maken groot is’. Zij vervolgt: ‘Ik wil dan ook het belang van toelating van assistentiehonden, zoals geborgd in de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte onderschrijven’. Echter, de minister vindt het, vijf jaar na de inwerkingtreding van de wet, nog niet nodig sancties tegen overtreders van de wet aan te scherpen. Zij vindt dat er eerst op Europees niveau normen voor assistentiehonden moeten worden ontwikkeld. De minister zegt er niet bij dat dat nog jaren kan duren.

'Eerst Europese normen'
De vraag van Bergkamp of de minister meer bekendheid wil gaan geven over de wet, doet de minister af met een verwijzing naar de ontwikkeling van Europese normen. Eerst moet het normalisatietraject volgens de minister zijn afgerond voordat zij komt tot aanvullende maatregelen.

Zembla interviewde BMA-ambassadeur Helma Verhoeven-Jacobs afgelopen zomer. Helma staat met veel mensen in contact die van een assistentiehond afhankelijk zijn. Zij vertelde Zembla dat nog steeds veel mensen met hun assistentiehond worden geweigerd in openbare gelegenheden. ‘De wet werkt gewoon niet goed’, zegt Helma. 'In andere landen is handhaving in de wet opgenomen. In Nederland niet. Bij overtreding van de wet zijn er niet direct consequenties. In het buitenland is dat beter geregeld. Zo riskeert een horecazaak of winkel in België een boete wanneer een personeelslid een hulphond weigert.’

Als je in Nederland met je assistentiehond ergens geweigerd wordt, heb je volgens Helma niet veel opties. De politie bellen heeft volgens haar weinig zin. ‘De politie weet vaak niet eens van de wetgeving af omdat er niks over handhaving is afgesproken.’

De antwoorden van de minister zijn in pdf-formaat te downloaden.