Ambassadeurs
Natasja Koeckhoven
Graag stel ik me even voor. Ik ben Natasja Koeckhoven, 41 jaar, getrouwd met Edwin en heb twee kinderen, van 10 en 12 jaar. Ook heb ik al 13 jaar de ziekte van Pompe, een ongeneeslijke progressieve spierziekte.
Mijn spieren kunnen bijna geen energie omzetten. Hierdoor ben ik altijd moe en heb ik beperkte spierkracht. In de praktijk betekent dit dat ik veel gebruik maak van een elektrische rolstoel en andere hulpmiddelen. Ik word nooit meer beter en weet dat mijn lichamelijke conditie steeds verder zal verslechteren. Toch probeer ik alles zo positief mogelijk te benaderen en steek mijn energie in mijn gezin, mijn dieren en mijn vrijwilligerswerk. Ik vang kittens op voor het dierenasiel, ik verzorg die thuis, zodat de kittens veel meer aandacht krijgen en beter gesocialiseerd worden dan als ze in het asiel blijven.
Ook heb ik een eigen Stichting, PowerAnimals. Vanuit de Stichting leg ik bezoeken af met dieren bij instellingen, scholen en woonvormen. Zo laat ik mensen met een zorgvraag de kracht van dieren ervaren. Ik kan enorm genieten van kleine dingen tijdens die bezoeken.
Naast al deze positieve punten is het ook gewoon K*@! om een progressieve spierziekte te hebben. Doordat ik heel weinig energie heb, maak ik de hele dag keuzes over wat ik wel en niet kan doen.
Omdat mijn zorgverzekering de opleiding van mijn assistentiehond niet vergoedt heb ik een crowdfundactie gedaan met sponsoractiviteiten om het geld alsnog bij elkaar te krijgen. En dat is gelukt!
Anoki
Intussen ben ik mijn 2e assistentiehond aan het opleiden via Bultersmekke. Anoki is een prachtige schotse collie en verovert vele harten door zijn prachtige uitstraling. Voor mij is Anoki een echte steun. Hij opent letterlijk deuren voor mij en zijn taken worden steeds verder uitgebreid. Bovenal is hij mijn maatje en ik ben super blij dat hij taken kan doen die voor mij pijnlijk zijn of te vermoeiend.
Als ambassadeur van Bultersmekke Assistancedogs wil ik graag meer bekendheid geven aan assistentiehonden en teamcoaching en -training. Maar ook aan de mogelijkheden voor financiering van de opleiding voor een assistentiehond. In principe via de zorgverzekeraar of WMO, maar lukt dit niet, dan zijn crowdfunding, fondsen en sponsoracties mogelijk ook een optie.