Miriam was altijd energiek en actief. Ze werkte in de kinderopvang, deed modellenwerk, sportte veel en was creatief. Toen haar lichaam plots niet meer meewerkte, begon een moeilijk proces van loslaten en accepteren. Dankzij een vergoeding via De Hond Kan De Was Doen kreeg ze de kans om haar eigen assistentiehond op te leiden. Een mogelijkheid waar ze met veel dankbaarheid op terugkijkt.
Een groeiende band
Instructeur Carine zag vanaf het begin een sterke klik tussen Miriam en Zody. Zody was enthousiast, leergierig en werkte graag samen. Al snel leerde ze spanning signaleren, maar Miriam had iets meer tijd nodig om zich bewust te worden van wat zij haar liet voelen. Zo werd ze ’s nachts vaak wakker gemaakt door Zody. Op advies filmde ze zichzelf in haar slaap, en toen werd duidelijk: Zody reageerde feilloos op haar nachtmerries.
Steun bij alles
De teamtaken leerden ze samen, maar het was vooral de emotionele kant die zwaar viel: het besef dat je hulp nodig hebt. Toch gaf Zody die hulp met liefde. Ze helpt met uitkleden, raapt voorwerpen op, haalt medicijnen en gaat mee naar therapie. Haar aanwezigheid maakt zelfs dagelijkse dingen, zoals boodschappen doen, weer mogelijk. En dankzij haar signalering bij overprikkeling of vermoeidheid leert Mirjam beter naar haar lichaam te luisteren.
Toekomst vol vertrouwen
Carine is trots op wat dit team heeft bereikt. Zody blijft leren en zal nog veel voor Miriam betekenen. Zoals Miriam het zelf zegt: 'Ik wist dat we het konden, maar die angst om te falen, maar die is nu veranderd in vertrouwen.' Samen kunnen ze het gewoon.